LSD

ΔΙΕΘΝΕΙΣ ΣΤΑΤΙΣΤΙΚΕΣ

Το LSD είναι το πιο ισχυρό παραισθησιογόνο (που διαστρέφει το νου) ναρκωτικό. Το LSD είναι 100 φορές πιο δυνατό από τα παραισθησιογόνα μανιτάρια.

Στην Ευρώπη το 4,2% των νέων μεταξύ 15 και 24 ετών έχουν πάρει LSD τουλάχιστον μια φορά. Έρευνα μεταξύ αυτών των ατόμων αποκάλυψε ότι το ποσοστό ατόμων αυτής της ηλικίας που έκανε χρήση LSD την προηγούμενη χρονιά είναι πάνω από 1% σε επτά χώρες (Βουλγαρία, Δημοκρατία της Τσεχίας, Εσθονία, Ιταλία, Λετονία, Ουγγαρία και Πολωνία).

Στις ΗΠΑ, από το 1975, διεξάγονται ετήσιες στατιστικές έρευνες που χρηματοδοτούνται από το Εθνικό Ινστιτούτο για τη Χρήση Ναρκωτικών, οι οποίες απευθύνονται σε περισσότερους από 17.000 τελειόφοιτους Λυκείου σε όλη τη χώρα προκειμένου να καθοριστούν οι τάσεις στη χρήση ναρκωτικών και να καταγραφούν οι απόψεις και η στάση των νέων σε σχέση με το θέμα. Μεταξύ του 1975 και του 1997, η περίοδος που καταγράφηκε η χαμηλότερη χρήση LSD ήταν το 1986, όταν το 7,2% των τελειόφοιτων Λυκείου στις ΗΠΑ έκαναν χρήση LSD τουλάχιστον για μια φορά στη ζωή τους.

Το ποσοστό των τελειόφοιτων που παραδέχτηκε ότι έκανε χρήση LSD τουλάχιστον μια φορά κατά το προηγούμενο έτος σχεδόν διπλασιάστηκε από το 4,4% το 1985 στο 8,4% το 1997. Το 1997, το 13,6% των τελειόφοιτων είχε πειραματιστεί τουλάχιστον για μια φορά στη ζωή του με LSD.

Μια μελέτη που δημοσιεύτηκε τον Ιανουάριο του 2008 έδειξε ότι περίπου 3,1 εκατομμύρια άνθρωποι στις ΗΠΑ ηλικίας 12 έως 25 ετών, έχουν κάνει χρήση LSD.

Το LSD είναι 4000 φορές πιο δυνατό από τη μεσκαλίνη.

«Άρχισα να συχνάζω σε στριπτιζάδικα, σε καζίνο και έγινα ελευθέρων ηθών πηγαίνοντας από τον ένα οίκο ανοχής στον άλλο και σύντομα άρχισα να παίρνω κι άλλα ναρκωτικά.

»Είχα χάσει πλέον όλη μου την κληρονομιά και έπρεπε να μετακομίσω σε μια τρώγλη που γινόταν χρήση κρακ. Εκεί έμεινα για ένα χρόνο βλέποντας ανθρώπους να πεθαίνουν, έχασα την επιχείρησή μου και άρχισα να γίνομαι κλέφτης.

»Με συνέλαβαν το Νοέμβριο του 2003 για απόπειρα αρπαγής φορτίου οχήματος και πήγα στη φυλακή.

»Είχα πληγώσει και είχα χάσει αυτούς που με αγαπούσαν αφού με είχαν πια αποκηρύξει.

»Κατέληξα άστεγος, να μένω στους δρόμους και να κοιμάμαι σε ένα χαρτόκουτο στο σταθμό των τραίνων, ζητιανεύοντας και προσπαθώντας να βρω τρόπους για να εξασφαλίσω το επόμενο γεύμα μου». – Φρεντ