Η αποστολή ενός πατέρα να ευαισθητοποιήσει το κοινό σχετικά με τους κινδύνους των ναρκωτικών σε όλες τις ΗΠΑ
Στις 10 Μαρτίου 2012, ο Λανς Ντάιερ έχασε τον 14χρονο γιο του, Ντακότα, από μία και μόνο χρήση συνθετικής μαριχουάνας, γνωστής και ως spice, K2 ή mojo. Η απώλεια του παιδιού του άφησε αυτό που ο ίδιος αποκαλεί «κενά», τα οποία θα έπρεπε να είχε γεμίσει ο γιος του: να τρώει στο τραπέζι, να ξυπνάει για το σχολείο, να κάνει ποδήλατο στη γειτονιά, να παίζει στην άμυνα της ομάδας φούτμπολ, να παίρνει το δίπλωμα οδήγησης, να βγαίνει στο πρώτο του ραντεβού, να αποφοιτά από το λύκειο και το πανεπιστήμιο, να παντρεύεται και να κάνει τα δικά του παιδιά. Μόνο μετά την απώλεια του Ντακότα ανακάλυψε ο Ντάιερ την αιτία του θανάτου του: συνθετική μαριχουάνα. Εκείνη την εποχή, ήταν καινούριο στην αγορά, άγνωστο ακόμα, αλλά νόμιμο, με ελκυστική συσκευασία για να προσελκύει τους εφήβους και πωλούνταν στη γωνία, σε ένα τοπικό κατάστημα ψιλικών.
Αυτός ο πατέρας που θρηνούσε πέρασε αρκετά χρόνια ταξιδεύοντας στις ΗΠΑ, ασκώντας πιέσεις για να προστατεύσει άλλους από το ναρκωτικό που πήρε τη ζωή του γιου του. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου κατέληξε στο συμπέρασμα ότι το καλύτερο εργαλείο που είχε για να αποτρέψει θανάτους που σχετίζονται με ναρκωτικά ήταν η εκπαίδευση.
«Ξεκίνησα χρησιμοποιώντας υλικά από την Υπηρεσία Δίωξης Ναρκωτικών των Ηνωμένων Πολιτειών, την Υπηρεσία για την Κατάχρηση Ουσιών και την Ψυχική Υγεία, το Υπουργείο Υγείας και Κοινωνικών Υπηρεσιών των Ηνωμένων Πολιτειών, καθώς και από οποιονδήποτε οργανισμό μπορούσα να βρω» λέει ο Ντάιερ. «Όσο καλό κι αν ήταν το υλικό αυτό, του έλειπε κάτι ζωτικής σημασίας όσον αφορά τη σύνδεση με τους νέους και τα παιδιά. Όταν μιλούσα σε λύκεια και σε ομάδες πολιτών, έβλεπα πολλά από αυτά τα υλικά να μένουν πίσω μετά από μια εκδήλωση. Ενώ οι παρευρισκόμενοι με άκουγαν και αλληλεπιδρούσαν μαζί μου, τα υλικά που χρησιμοποιούσα στην αρχή απλώς δεν είχαν τον παράγοντα εντυπωσιασμού που είναι απαραίτητος για να κερδίσεις και να διατηρήσεις το ενδιαφέρον των νέων».
Ο Ντάιερ ανακάλυψε για πρώτη φορά το Ίδρυμα για Έναν Κόσμο Χωρίς Ναρκωτικά όταν βρισκόταν στο Σιάτλ της Ουάσιγκτον, εξετάζοντας ένα προτεινόμενο νομοσχέδιο για τα συνθετικά ναρκωτικά με τοπικούς νομοθέτες. «Καθώς έβγαινα από το κτίριο, είδα ένα μόνο βιβλιαράκι Η Αλήθεια για τα Ναρκωτικά στο τραπέζι του διαδρόμου. Το πήρα μαζί μου για να το διαβάσω στο αεροπλάνο. Βρήκα το υλικό αληθινό και απαλλαγμένο από οποιοδήποτε πολιτικό ή θρησκευτικό περιεχόμενο. Επικοινωνούσε με έναν τρόπο που ήταν εύκολα κατανοητός και κρατούσε την προσοχή μου. Αυτό ήταν που χρειαζόμουν για να κρατήσω τα παιδιά ενδιαφερόμενα και αφοσιωμένα πολύ μετά το τέλος μιας εκδήλωσης» είπε ο Ντάιερ.
Άρχισε να χρησιμοποιεί τα εκπαιδευτικά υλικά του ιδρύματος σε σχολικές εκδηλώσεις και παρατήρησε αμέσως ότι τα βιβλιαράκια δεν έμεναν στις καρέκλες ή στις κερκίδες όταν οι μαθητές έφευγαν. «Τα έβαζαν στις πίσω τσέπες, στις σχολικές τσάντες και στις τσάντες ώμου. Τα DVD που είχα τα άρπαζαν από το τραπέζι και οι δάσκαλοι ζητούσαν κι άλλα. Αυτά τα υλικά είχαν απήχηση. Υπήρχε ενδιαφέρον και κατανόηση. Τους άγγιζαν, έκαναν τη διαφορά, έσωζαν ζωές» δηλώνει ο Ντάιερ.
Ο Ντάιερ αφηγείται την ιστορία για ένα πρόσφατο σεμινάριο για την κατάχρηση ουσιών και την ψυχική υγεία που έγινε σε όλη την πολιτεία, όπου παρέδωσε μια μπροσούρα και ένα σετ με βιβλιαράκια της Αλήθειας για τα Ναρκωτικά στον χορηγό. «Μέσα σε λίγα λεπτά από την άφιξή μας, μας ρώτησαν αμέσως αν θέλαμε να έχουμε ένα περίπτερο. Ευτυχώς, είχαμε έρθει προετοιμασμένοι. Στήσαμε γρήγορα τον χώρο που μας παραχώρησαν, ανοίξαμε γρήγορα τα κουτιά και τοποθετήσαμε τα υλικά στο τραπέζι. Δυσκολευόμασταν να τα βγάλουμε πέρα. Τα υλικά τα έπαιρναν τόσο γρήγορα όσο ανοίγαμε τα κουτιά» εξηγεί ο Ντάιερ. Μέσα σε δύο ώρες, το μόνο που είχε απομείνει ήταν μια λίστα με παραγγελίες για περισσότερα και ένας σωρός από άδεια κουτιά. Κέντρα απεξάρτησης, σχολεία, εκπαιδευτικοί και ένα μεγάλο κολέγιο πήραν και υιοθέτησαν τα υλικά για να τα χρησιμοποιήσουν με ασθενείς, μαθητές και στην υποδοχή των πρωτοετών.
Σκεπτόμενος την εμπειρία του από το έργο του με νεαρούς ενήλικες, ο Ντάιερ δηλώνει: «Έχω χρησιμοποιήσει τα υλικά του Ένας Κόσμος Χωρίς Ναρκωτικά σε σχολεία υποβαθμισμένων περιοχών, σε αστικές περιοχές, σε αγροτικές κωμοπόλεις, σε σχολεία ιθαγενών Αμερικανών, σε κέντρα απεξάρτησης, σε σεμινάρια για τα ναρκωτικά και σε κολέγια. Χρόνια αργότερα, είχα τη χαρά να βλέπω άτομα να με πλησιάζουν από το πουθενά, το καθένα με τη δική του ιστορία για το πώς το βοήθησαν τα υλικά. Για παράδειγμα, μια εκπαιδευτικός που χρησιμοποιεί το πακέτο για τον εκπαιδευτικό της Αλήθειας για τα Ναρκωτικά στην τάξη της είπε ότι το DVD κρατάει τα παιδιά κολλημένα στις καρέκλες τους και ότι έχει πάντα την αμέριστη προσοχή τους. Μια νεαρή κοπέλα μάλιστα με σταμάτησε στο Walmart και με ρώτησε αν τη θυμόμουν. Εξήγησε ότι διαβάζοντας τα βιβλιαράκια της Αλήθειας για τα Ναρκωτικά, είχε τη δύναμη να μην κάνει χρήση ναρκωτικών όταν της πρόσφεραν οι συνομήλικοί της».
Ο Ντάιερ μοιράζεται επίσης μια συγκινητική ιστορία για μια μαθήτρια της οποίας η μητέρα ήταν εθισμένη στη μεθ. «Ήταν μια νεαρή κοπέλα που παρακολούθησε μία από τις ομιλίες μου σε ένα λύκειο στην Άθενς της Τζόρτζια και πήρε μια χούφτα βιβλιαράκια Η Αλήθεια για την Κρίσταλ Μεθ. Μου φάνηκε περίεργο που πήρε τόσα πολλά, αλλά δεν έδωσα ιδιαίτερη σημασία. Δύο χρόνια αργότερα, έλαβα ένα τηλεφώνημα από εκείνη. Εξήγησε τον λόγο που είχε πάρει τόσο μεγάλη ποσότητα. Εκείνη την εποχή, η μαμά της έκανε χρήση κρίσταλ μεθ και, όταν είδε τα βιβλιαράκια, της ήρθε μια ιδέα. Κάθε πρωί, έβαζε ένα βιβλιαράκι πάνω στο τραπέζι ή δίπλα στην κούπα του καφέ της μαμάς της. Μερικές φορές, η μητέρα της πετούσε το βιβλιαράκι. Όταν συνέβαινε αυτό, το κορίτσι απλώς το έβγαζε από τον κάδο των σκουπιδιών. Μετά συνέχιζε να τοποθετεί ένα βιβλιαράκι κάπου για να το βρει η μητέρα της. Τελικά, η μητέρα της διάβασε το βιβλιαράκι, πήρε μια απόφαση και βρήκε βοήθεια. Έκοψε την κρίσταλ μεθ και έγινε καθαρή. Η κόρη της με πήρε τηλέφωνο για να μου πει ότι αυτά τα βιβλιαράκια έσωσαν τη ζωή της μητέρας της».
Τα τελευταία 10 χρόνια, ο Ντάιερ έχει προσεγγίσει εκατομμύρια ανθρώπους μέσω της τηλεόρασης, του ραδιοφώνου, των μέσων κοινωνικής δικτύωσης και των έντυπων μέσων. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, διένειμε εκατοντάδες χιλιάδες εκπαιδευτικά υλικά της Αλήθειας για τα Ναρκωτικά σε όσο το δυνατόν περισσότερους ανθρώπους.
«Οι μελλοντικοί μου στόχοι θα περιλαμβάνουν πάντα τη διανομή των υλικών του Ιδρύματος για Έναν Κόσμο Χωρίς Ναρκωτικά στα σχολεία και την εκπαίδευση της νεολαίας μας. Είναι ο πιο πολύτιμος πόρος του έθνους μας και του μέλλοντος. Σε τελική ανάλυση, η ελπίδα και η προσευχή μου είναι να εκπαιδεύσω τους νέους μας σε τέτοιο βαθμό που οι ζωές τους να είναι απαλλαγμένες από τον εθισμό στα ναρκωτικά και τη χρήση ναρκωτικών, ώστε οι φίλοι και οι αγαπημένοι τους να μη χρειαστεί ποτέ να αντιμετωπίσουν “κενά” όπως εγώ».
